Ετσι ειναι...

Ας δούμε τα πράγματα αλλιώς...

Βαριά τα βλέφαρα.
Η νυστα σπρώχνει την ημέρα στο τέλος της.
Η φωτιά ακόμα καίει...
Ακόμα μας ζεσταίνει μεσα στο όχημα αυτό της μετάβασης...
Η αντίληψη μας ανεβαίνει ψηλά,
σαν την τελευταία καπνιά μέσα από την καπνοδόχο..
Η φωτιά έσβησε και η θέρμη της μας πηρε μαζί της...
Ω! μα είμαστε πολύ ψηλά εδώ..
"εδώ κοιμάται ο κόσμος αγάπη μου;"
Ναι, εδώ που κάποτε θα ξυπνάμε κιόλας...

Όλα μαζί ! Μαζί παντού!